11 ноября, 2013

Шамсиддини Асомуддин[1] Чакида: Бо нигоҳи дақиқ дар таърихи Ислом аз манзари таҳлилӣ, ба ин натиҷа мерасем, ки бар хилофи он чи баъзе аз уламо муддаӣ

Сулаймони Лутфуллоҳзода[1] Муқаддима:  Бешак таърих ҳаргиз ҳодисаи ғамангези Ошуроро фаромӯш нахоҳад кард ва ҳарҷо сухан аз ҳақталабӣ ва озодагӣ ба миён ояд, аз  улгӯҳои комил

Саидҷумъахони Саид[1]  Баъд аз ин ки корвони асирони дашти Карбало аз Шом ба Мадина баргаштанд ва зулми ҳукумати Язид ба Аҳли байти Паёмбари аъзам(с) барои

Баҳриддини Қурбон[а] Идомаи баҳс: Чунон ки қаблан ишора шуд, Язид касе буд, ки аҳкоми илоҳиро зойеъ мекард ва эътиқоде ба онҳо надошт. Дар маҳдудаи ҳукумати

Баҳриддини Қурбон[1] Чакида: Наҳзати ҳусайнӣ дар низоми илоҳӣ[2] аз ҷойгоҳи мумтозе бархурдор аст. Қонунҳое, ки дар ҳастӣ барои камоли инсонӣ қарор дода шуда, ба зеботарин

Сулаймони Лутфуллоҳзода[1] Муқаддима: Бешак таърихи Ислом пур аз қаҳрамониҳои заноне аст, ки нақши муҳимме дар ҳаводиси сарнавиштсоз доштаанд. То ҷое забонзад гашта, ки ба унвони

 Саидхони Имом[1] Лозим ба зикр аст, ки номи ҳафтоду ду тане, ки дар ин мақола омадааст, касоне ҳастанд, ки аз Мадинаи мунавара ҳамроҳи имом Ҳусайн(а)

Рӯҳуллоҳи Қаландар[1] Муқаддима: Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд, лизо дар Карбало

Баҳриддини Қурбон[1] Чакида: Иҷтимои башарӣ, ба ҳар шакле бошад, бениёз аз ҳукумат нест. Дар Мадинаи фозила ва ҷомеаи идеали “Афлотун” файласуфон ҳукумат мекунанд. Ва дар