Намоз беҳтарин роҳ барои иртибот бо Худо
Агар ҳар вақт шумо ба ёди дӯстатон афтода ва бихоҳед бо ӯ сӯҳбат намуда ва бо ӯ иртибот барқарор намоед чӣ кор мекунед?
Агар ҳар вақт шумо ба ёди дӯстатон афтода ва бихоҳед бо ӯ сӯҳбат намуда ва бо ӯ иртибот барқарор намоед чӣ кор мекунед?
Қуръон яке аз шаънҳои паёмбарон(с)-ро илова бар ҳидояти мардум ба сӯи Худованд сомон бахшидан ва ислоҳи ҷомеъа медонад.
Пурсиш:Агар дин, зиндагии инсонро беҳтар мекунад, пас чаро ҷавомеи исломӣ пешрафти чандоне намекунанд?
Усули сиёсати хориҷӣ аз нигоҳи Қуръони Карим Усули аввалӣ Асли сулҳ (ҳамзистии мусолимат омез) Башар барои расидан ба камолот ва пешрафтҳои моддӣ ва маънавӣ дар
Расули Худо (с) фармуданд: اَلجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ Ваҳдат ва иттиҳод сабаби раҳмат ва пешрафт аст ва тафриқа ва ихтилоф сабаби бадбахтӣ ва азоб