ШУНИДАНИ ҚУРЪОНИ МАҶИД

Ибни Масъуд яке аз нависандагони ваҳй буд, яъне аз  касоне буд, ки ҳарчи аз Қуръони маҷид ба Паёмбар ваҳй мешуд, ба тартиб менавишт ва захира мекард ва  чизе аз онро нонавишта намегузошт.
Як рӯз Пайғамбари акрам (с) ба ӯ фармуд: “Миқдоре Қуръон бихон, то ман гӯш кунам.” Ибни Масъуд мусҳафи худро боз кард, сураи  мубораки Нисо омад. Ӯ мехонд ва Пайғамбари акрам (с) бо диққат ва таваҷҷӯҳ гӯш мекард, то расид ба ояти 41-уми ин сура: “Чӣ гуна бошад он вақт, ки аз ҳар уммате гувоҳе биёварем, ва туро барои ин уммат гувоҳ биёварем.” Ҳамин ки Ибни Масъуд ин оятро қироат кард, чашмони мубораки Пайғамбари акрам (с) пур аз ашк шуд ва фармуд: “Дигар бас аст.”

(ҳикояти воқеӣ)

Ёсин

Охирин матолиб

Номҳои шаҳидони дашти Карбало

  Муқаддима Лозим ба зикр аст, ки номи ҳафтоду ду тане, ки дар ин навиштор омадааст, касоне ҳастанд, ки аз Мадинаи мунавара ҳамроҳи Имом Ҳусайн(рз)...

Нигоҳи гузаро бар Ошурои ҳусайнӣ

Муқаддима Он чи дар ин чанд саҳфа таҳти унвони “Нигоҳи гузаро бар Ошурои ҳусайнӣ” барои хонандагони азиз матраҳ мегардад, хулосае аз зиндагони Имом Ҳусайн(рз) аст,...