Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд:
Синаи инсони хирадманд, сандуқи рози ӯст. Кӯшодарӯӣ, доми[василаи ҷалби] муҳаббат аст. Таҳаммул ва бурдборӣ, гуристони[пӯшонандаи] айбҳост.
Аз он ҳазрат низ ривоят шудааст, ки дар баёни ин нукта чунин фармуд: Оштӣ кардан, пӯшандаи зиштиҳост ва касе, ки аз худ хушнуд бошад, нохушнудон аз вай бисёр шаванд.
Қуръони Карим китоби ҳидоят ва роҳнамоии башар ба сӯи қуллаҳои камолу растагорӣ аст
Ҳаҷ яке аз аркони муҳимми Ислом ва яке аз бузургтарин фароизи динӣ аст. Қуръони маҷид дар як иборати кӯтоҳ ва пурмаъно мефармояд:
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед «Ман барои аёдат ба бемористон рафтаам».
Оё азодорӣ кардан дар моҳи Муҳаррам барои Имом Ҳусайн (рз), шева ва равиши саҳеҳ ва исломӣ аст? Таъсири амиқ ва густардаи азодории сарвару солори шаҳидон,...
Муқаддима Он чи дар ин чанд саҳфа таҳти унвони “Нигоҳи гузаро бар Ошурои ҳусайнӣ” барои хонандагони азиз матраҳ мегардад, хулосае аз зиндагони имом Ҳусайн(а) аст,...
أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ Зоҳидтарини мардум касе аст, ки ҳаромро тарк кунад, кӯшотарини мардум касе аст, ки гуноҳонро
