… Даъвати аҳли китоб ба Ислом
Акнун дар ин ҷо ба оёте аз Қуръон ишора мекунем, ки комилан плюрализм (яъне тааддуди адёни ҳақ дар як замон)-ро рад мекунанд
.
1- Эй аҳли китоб! Паёмбари мо пас аз фосила ва фатрате (замоне, ки миёни ду паёмбар бошад) миёни паёмбарон ба сӯи шумо омад, дар ҳоле ки ҳақоиқро барои шумо баён мекунад то мабодо бигӯед »на башоратдиҳандае ба суроғи мо омад ва на бимдиҳандае« ҳамакнун (паёмбари) башоратдиҳанда ва бимдиҳанда ба сӯи шумо омад, ва Худованд бар ҳар чизе тавоно аст (сураи Моида, ояти 19).
2- Эй касоне, ки китоби осмонӣ ба шумо дода шуда буд! Ба он чи (бар паёмбари худ) нозил кардем (ва ҳамоҳанг бо нишонаҳое, ки назди шумо аст) имон биёваред пеш аз он ки сурати (инсонии) гурӯҳеро маҳв кунем сипас ба пушти сар боз гардонем ё онҳоро аз раҳмати худ дур созем. Ҳамон гуна, ки асҳоби сабт (гурӯҳе аз табаҳкорони бани Исроил)-ро аз раҳмати худ дур сохтем ва фармони Худо дар ҳар ҳол анҷомшуданӣ аст. (сураи Нисо, ояти 47)
Аз муҳтавои оёти зикршуда ба ин натиҷа мерасем, ки замони ҳукмронии дини Масеҳият ва Яҳудият ба поён расидааст ва иродаи Худованд бар ин аст, ки танҳо роҳи наҷот ва растагории башар дар дини Ислом бошад.
