Расули Худо (с) фармуданд:
أمَرَني رَبّي بِمُداراةِ النّاسِ كَما أمَرَني بِأداءِ الفَرائضِ
Ҳамон гуна ки Парвардигорам маро ба анҷоми фарзҳо амр кардааст, ба мудоро кардан бо мардум низ фармон додааст.
(Мизонулҳикмат, ҳадиси 5711)
Баъзе аз фалсафа ва фоидаҳои рӯзадорӣ Рӯза яке аз ибодатҳои мӯҳим дар ислом аст, ки фалсафа ва ҳадафҳои зиёде дорад. Ин ибодат на танҳо як...
Дар ин рӯзҳои мубораки моҳи шарифи Рамазон ҳар яки мо бояд кӯшиш кунем, ки парҳезкору болутфу эҳсон бошем, иҷрои корҳои хайру савобро пеша намуда, бештар...
Фарорасии моҳи шарифи Рамазон ба ҳамаи шумо муборак бод! Дар ин моҳи муборак ба ҳамаи шумо афкори пок, амали нек, рушди доимӣ ва маънавӣ, хушбахтӣ,...
Чунон ки медонем, баъзе аз дақиқаҳо, мисли охири моҳи шаъбон ва ҳулули моҳи Рамазон, баъзе аз рӯзҳо, мисли рӯзҳои Ҷумъа, баъзе аз шабҳо, мисли шаби...
Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати Ҳақ ва анбиёву авлиёи илоҳӣ будааст. Дар ин моҳ аъмолу дуоҳое ворид гаштааст, ки инсонро...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (