Сухане дар бораи Бисмиллоҳ
Сухане дар бораи Бисмиллоҳ[1] Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ,
Сухане дар бораи Бисмиллоҳ[1] Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ,
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ Парвардигоро! Раҳмату илми ту ҳама чизро фаро
Дар ин фасл ба баррасии равиши тафсири шайх Абўмансури Мотуридӣ, ки поя гузори мактаби Мотуридӣ аст, мепардозем. Ошноии кулли бо тафосири Мотуридӣ «Таъвилоти аҳли суннат»
Аз онҷо, ки Ибни Аббос парваришёфтаи мактаби рисолат ва Амир-ал-мўъминин(а) буд ва дониши тафсирро назди Алӣ(а) фаро гирифта буд, дар тафсири Қуръон ва фаҳми маонии
Ҳануз даҳаи аввал аз вафоти Пайғамбар(с) нагузашта буд, ки Ибни Аббос кори худро муунҳасир ба тафсири Қуръон ва истинботи маонии он кард, дар сурате, ки
Бахши дуввум: Мадрасаи тафсирии Макка Ишора: Дар бахши аввали мақола, ки дар шумораи гузаштаи «Оина» ба чоп расида буд, зимни ишора ба ҷойгоҳи тафсир дар
Ояти 13 >وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّيلَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ< «Ва агар мехостем ҳар касро (ба иҷбор) ҳидоят
Ояти 10 <وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ> «Ва гуфтанд: Оё ҳамин ки (пас аз марг) дар
Ояти 5 >يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ< «(Худованд) амри (ин ҷаҳон)‑ро аз осмон
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (