Тақсими рӯзӣ
Расули Худо (с) фармуданд: إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ Моҳи шаъбон, “ШАЪБОН” номида шуд, зеро рӯзиҳои мӯъминон дар ин моҳ қисмат мешавад.
Расули Худо (с) фармуданд: إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ Моҳи шаъбон, “ШАЪБОН” номида шуд, зеро рӯзиҳои мӯъминон дар ин моҳ қисмат мешавад.
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (