Қаноат
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Қаноат сарватест, ки тамом намешавад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 57)
15/09/2017
Комментариев нет
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Қаноат сарватест, ки тамом намешавад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 57)
Лаёқат — меъёри дараҷа додан « وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ…» Ҳангоме ки Худованд ба малоика фармуд, ки бар Одам саҷда кунанд… (Бақара, 34) 1.
Расули Худо (с) фармуданд: لِيَنْصُرِ الرَّجُلُ أَخاهُ ظالِما أَوْ مَظْلُوما إِنْ كانَ ظالِما فَيَنْهیهُ فَإِنَّهُ لَهُ نُصْرَةٌ و َإِنْ كانَ مَظْلوما فَيَنْصُرُهُ Инсон бояд бародари
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (