
Айбҳои тавонгарон
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: То вақте давлатат боқист, айбат пинҳон аст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 51)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: То вақте давлатат боқист, айбат пинҳон аст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 51)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Дилҳои мардон [раманда ва] ваҳшӣ аст. Пас ҳар кас бо онҳо унс гирад, ба ӯ рӯй меоваранд. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 50)
Анвои насх дар Қуръон Насх дар оёти қуръонӣ ба чанд гуна тасаввур шудааст. Бархе аз ин маворид мақбул ва бархе мардуд аст: 1. Насхи оят
أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ Зоҳидтарини мардум касе аст, ки ҳаромро тарк кунад, кӯшотарини мардум касе аст, ки гуноҳонро