Одоби ҷоҳилӣ
Ҳазрати Алӣ (к) дар роҳ ба сӯи Шом буд, вақте ки деҳқонони шаҳри Анбор[1] ӯро диданд ва аз аспҳо ба зер омаданд ва пешопеши
02/08/2017
Комментариев нет
Ҳазрати Алӣ (к) дар роҳ ба сӯи Шом буд, вақте ки деҳқонони шаҳри Анбор[1] ӯро диданд ва аз аспҳо ба зер омаданд ва пешопеши
2. Эъҷози ташреӣ Инсон ҳамвора пурсишҳое дар бораи ҳастӣ ва рози офариниш бо худ дошта ва пайваста дар талош будааст, то посухҳои қонеъкунандае барои он
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (