Миёнаравӣ
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Бахшанда бош, бе он ки аз ҳад даргузарӣ ва андоза нигоҳ дор, бе он ки [дар ҳаққи худ] сахт бигирӣ. (Наҳҷулбалоға,
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Бахшанда бош, бе он ки аз ҳад даргузарӣ ва андоза нигоҳ дор, бе он ки [дар ҳаққи худ] сахт бигирӣ. (Наҳҷулбалоға,
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Шахси некӯкор аз кори нек, хубтар ва фарди бадкор аз кори бад, бадтар аст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 32)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Шахси некӯкор аз кори нек, хубтар ва фарди бадкор аз кори бад, бадтар аст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 32)
Расули Худо (с) фармуданд: اِنَّ اللّهَ يحِبُّ مِن عِبادِهِ الغَيورَ Худованд бандагони ғайратманди худро дӯст медорад. (Наҳҷулфасоҳа, ҳ.752)
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (