Лутфи ҳақ
Модари Мусо чу Мусоро ба Нил, Дарфиканд аз гуфтаи Рабби Ҷалил. Худ зи соҳил кард бо ҳасрат нигоҳ, Гуфт к-эй фарзанди хурди бегуноҳ. Гар фаромушат
Модари Мусо чу Мусоро ба Нил, Дарфиканд аз гуфтаи Рабби Ҷалил. Худ зи соҳил кард бо ҳасрат нигоҳ, Гуфт к-эй фарзанди хурди бегуноҳ. Гар фаромушат
بِِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَأَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ[1] Раббӣ иннӣ назарту лака мо фӣ батнӣ муҳарраран
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ< «Худованд
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (