Назофат ва беҳдошти Расули Худо(с)
Пайғамбари Ислом(с) ба пешгирӣ аз беморӣ таваҷҷӯҳи зиёд дошт, пеш аз ҳар вузӯ мисвок мезад.
17/09/2013
Комментариев нет
Пайғамбари Ислом(с) ба пешгирӣ аз беморӣ таваҷҷӯҳи зиёд дошт, пеш аз ҳар вузӯ мисвок мезад.
Ояти авали сураи “Қасас” баёнгари як қонуни куллӣ аст, барои ҳамаи асрҳо ва қарнҳо, ва барои ҳамаи қавмҳо ва ҷамъиятҳо. Дар ин оят мехонем, ки
Шароб Решаи Наҷосатҳост قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) الخَمْرُ أُمُّ الخَبَائِثِ فَمَنْ شَرِبَها لَمْ تُقْبَلْ صَلاتُهُ أَرْبَعينَ يَوْما، فَإنْ مَاتَ