Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд:
Аз инсон дар шигифт бошед, ки бо пиҳе [сиёҳаки чашм] менигарад ва бо гӯште [забон] сухан мегӯяд
ва бо устухоне [гӯш] мешунавад ва аз шикофе [сӯрохи бинӣ] нафас мекашад.
Паёмбари Аакрам (с) мефармоянд: مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ، كَمَثَلِ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الجَسَدِ بِالسَّهَرِوَالْحُمَّى Мусулмонони ҳақиқӣ дар дӯстӣ,...
Баъзе аз фалсафа ва фоидаҳои рӯзадорӣ Рӯза яке аз ибодатҳои мӯҳим дар ислом аст, ки фалсафа ва ҳадафҳои зиёде дорад. Ин ибодат на танҳо як...
Дар ин рӯзҳои мубораки моҳи шарифи Рамазон ҳар яки мо бояд кӯшиш кунем, ки парҳезкору болутфу эҳсон бошем, иҷрои корҳои хайру савобро пеша намуда, бештар...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
