Ба номи Худо
Ман орзу дорам, ки рӯзе,
Мисли падар Қуръон бихонам.
Дар гӯшае биншинам ором,
Аз қиссаҳои он бихонам.
Ман хуб медонам, ки Қуръон,
Аз ҳадяҳои осмон аст.
Ҳар ҳарфи зебое, ки дорад,
Ҳарфи Худои меҳрубон аст.
Қуръон бароям ҳамчу боғест,
Боғи пур аз гулҳои хушбӯ.
Бояд ҳамеша дӯст бошам,
Монанди як парвона бо ӯ.
Афсонаи Шаъбоннажод
Оё ҳар зане, ки унвони модарӣ дошта бошад, Биҳишт армуғони ӯст? Мақсуд ва манзур аз инки мегӯянд: Биҳишт зери қадамҳои модарон аст, чист?
Закоти фитра ё садақаи фитр воҷиб аст ва ҳикмат ва фалсафаҳое дорад, ки муҳимтарини онҳо иборатанд аз:
Бисмиллоҳи Раҳмони Раҳим Пешгуфтор Ба номи онки дил кошонаи ӯст, Нафас гарди матоъи хонаи ӯст.
Чаро Қуръон дар моҳи Рамазон нозил шудааст? Агар Худованд бихоҳад беҳтарин китоби осмониро барои беҳтарин инсон бифиристад, ба назари шумо чӣ замоне муносиб аст?...
Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати Ҳақ ва анбиёву авлиёи илоҳӣ буду ҳаст. Дар ин моҳ аъмолу дуоҳое ворид гаштааст,...
أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ Зоҳидтарини мардум касе аст, ки ҳаромро тарк кунад, кӯшотарини мардум касе аст, ки гуноҳонро
